توسط مدیر
لوله های پلاستیکی به دلیل دوام، وزن سبک و مقاومت در برابر خوردگی به طور گسترده در کاربردهای مسکونی، تجاری و صنعتی استفاده می شود. از رایج ترین انواع لوله های پی وی سی (پلی وینیل کلراید) و لوله های پلی اتیلن (پلی اتیلن) می باشد. درک تفاوت های آنها برای انتخاب لوله مناسب برای پروژه های خاص، اطمینان از عملکرد طولانی مدت و مقرون به صرفه بودن ضروری است.
لوله های پی وی سی از پلی وینیل کلراید، یک ترموپلاستیک سفت و سخت و مقاوم در برابر مواد شیمیایی ساخته شده اند. لوله های پلی اتیلن از پلی اتیلن ساخته شده اند که انعطاف پذیرتر و در برابر ضربه مقاوم تر است. تفاوت اساسی در خواص مواد منجر به تغییرات در انعطاف پذیری، استحکام و کاربرد می شود.
لوله های پی وی سی سفت هستند و شکل خود را تحت فشار بالا حفظ می کنند. آنها در برابر خوردگی اسیدها، قلیایی ها و نمک ها مقاومت می کنند و برای سیستم های تامین آب و زهکشی ایده آل هستند. PVC انعطاف پذیری کمتری دارد، که ممکن است به اتصالات اضافی برای چرخش و خم شدن نیاز داشته باشد.
لوله های پلی اتیلن انعطاف پذیری بالایی دارند و می توانند بدون ترک خوردگی خم شوند که نیاز به اتصالات و اتصالات را کاهش می دهد. آنها در برابر ضربه و دماهای پایین مقاوم هستند و برای نصب در فضای باز و کاربردهای زیرزمینی مناسب هستند. انعطاف پذیری پلی اتیلن همچنین امکان جابجایی بهتر در هنگام حمل و نقل و نصب را فراهم می کند.
دوام یک عامل کلیدی در انتخاب بین لوله های PVC و PE است. هر دو ماده در برابر خوردگی و مواد شیمیایی مقاوم هستند، اما عملکرد آنها در شرایط مختلف محیطی متفاوت است.
لوله های پی وی سی مقاومت بسیار خوبی در برابر مواد شیمیایی دارند و زنگ نمی زنند و خورده نمی شوند. آنها برای لوله کشی داخلی و کاربردهای فشار ایده آل هستند، اما اگر در معرض نور خورشید طولانی مدت یا سرمای شدید بدون محافظت مناسب قرار گیرند، ممکن است به مرور زمان شکننده شوند.
لوله های پلی اتیلن در تاسیسات زیرزمینی و بالای زمینی بسیار بادوام هستند. آنها انعطاف پذیری را در آب و هوای سرد حفظ می کنند و در برابر ترک خوردگی در اثر ضربه مقاوم هستند. لوله های پلی اتیلن تثبیت شده در برابر اشعه ماوراء بنفش همچنین می توانند برای مدت طولانی در معرض قرار گرفتن در فضای باز مقاومت کنند.
روش های نصب و نیازهای جابجایی به دلیل خواص مواد لوله های PVC و PE به طور قابل توجهی متفاوت است.
لوله های پی وی سی نیاز به تراز دقیق و استفاده از سیمان حلال یا اتصالات مکانیکی دارند. برش و اتصال آنها نسبتاً آسان است، اما استحکام آنها به اندازهگیریهای دقیقی نیاز دارد، به ویژه در طرحبندیهای پیچیده. لوله های پی وی سی ممکن است برای اجرای افقی به براکت های پشتیبانی نیاز داشته باشند تا از افتادگی جلوگیری شود.
لوله های پلی اتیلن را می توان با استفاده از همجوشی حرارتی یا اتصالات مکانیکی نصب کرد. انعطاف پذیری آنها امکان دویدن طولانی مدت با مفاصل کمتر را فراهم می کند. لوله های پلی اتیلن را می توان بدون اتصالات اضافی در اطراف موانع خم کرد و هزینه های کار و مواد را کاهش داد. به دلیل سبک بودن و مقاومت در برابر ضربه، حمل و نقل آسان تر است.
انتخاب بین لوله های PVC و PE بستگی به کاربرد خاص، فشار مورد نیاز و شرایط محیطی دارد.
| ویژگی | لوله پی وی سی | لوله پلی اتیلن |
| انعطاف پذیری | سفت و سخت، نیاز به اتصالات برای خم شدن دارد | بسیار انعطاف پذیر، اتصالات کمتر مورد نیاز است |
| مقاومت شیمیایی | عالی | خیلی خوبه |
| ماندگاری | متوسط به بالا | بالا، مقاوم در برابر ضربه |
| مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش | نیاز به حفاظت دارد | نسخه های تثبیت شده در برابر اشعه ماوراء بنفش موجود است |
| تحمل دما | متوسط، شکننده در سرما | عالی, maintains flexibility |
لوله های PVC و PE هر کدام دارای خواص منحصر به فردی هستند که آنها را برای کاربردهای مختلف مناسب می کند. لوله های پی وی سی برای لوله کشی داخلی، زهکشی و کاربردهایی که نیاز به استحکام دارند ایده آل هستند، در حالی که لوله های پلی اتیلن در تاسیسات زیرزمینی، چیدمان های انعطاف پذیر و محیط های مقاوم در برابر ضربه عالی هستند. انتخاب نوع لوله مناسب به شرایط نصب، فشار مورد نیاز و نیازهای دوام طولانی مدت بستگی دارد.